Tekst według II części kantyczki karmelitańskiej Chybińskiego
Melodia: autor Nieznany
- Północ już była, gdy się zjawiła * nad bliską doliną jasna łuna, * którą zoczywszy i zobaczywszy, * krzyknął mocno Wojtek na Szymona: * Szymonie, kochany, znak to nie widziany, * że całe niebo czerwone! * Na braci zawołaj, niechaj wstawają, * Kuba i Mikołaj niech wypędzają * barany i capy, owce, kozły, skopy zamknione.
- Na te wołania z smacznego spania * porwał się Stach z Grześkiem i spadł z broga. * Maciek truchleje, od strachu mdleje, * woła: Uciekajcie, ach, dla Boga! * Grześko żebro złamał, Stach na nogę chromał, * bo ją w kolanie wywinął. * Oj, oj dla Boga ! – Pawełek woła, * uciekajcie prędko gore stodoła, * pogorzały szopy i pszeniczne snopy, Jam zginął.
- Leżąc w stodole, patrząc na pole, * ujrzał Bartosz stary Anioły, * które wdzięcznymi głosami swymi * okrzyknęły ziemskie padoły: * Na niebie niech chwała Bogu będzie trwała, * a ludziom pokój na ziemi! * Pasterze wstawajcie, witajcie Pana, * pokłon Mu oddajcie, wziąwszy barana. * Skoczno Mu zagrajcie, głosy zaśpiewajcie zgodnymi.